Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2015

"Εμείς θα πούμε την τελευταία λέξη."

Πέρασαν μόλις εφτά χρόνια από την εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα, εκείνο το αιματηρό βράδυ του Σαββάτου της 6ης Δεκεμβρίου του 2008, στην συμβολή των οδών Τζαβέλλα και Μεσολογγίου. Μια τέτοια μέρα είναι αναπόφευκτη η αναφορά  και σε αλλά θύματα των  δυνάμεων καταστολής, ανθρώπων σαν τον Αλέξη που το σύστημα δεν μπόρεσε να χειραγωγήσει. Τα θύματα αυτά είναι ένα δείγμα της ικανότητας και της επιθυμίας του συστήματος να ευνουχίζει ακόμα και με τον πιο βάναυσο τρόπο οποιαδήποτε μορφή αντίστασης στα καλούπια και τις επιταγές του. Σε κάθε ευκαιρία επιλέγουν την βία με απώτερο σκοπό να τρομοκρατούν για να πετύχουν τη σιγή που θέλουν.

Πιο συγκριμένα, πηγαίνοντας τον χρόνο πίσω φτάνουμε στις 16 Νοέμβριου 1980. Μετά από συμπλοκή μεταξύ των δυνάμεων των ΜΑΤ και ανυπότακτων διαδηλωτών που συμμετείχαν στην απαγορευμένη αντιαμερικανική πορεία, με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου, έπεσαν νεκροί από χτυπήματα αστυνομικών ο κύπριος φοιτητής Ιάκωβος Κουμής και η εργάτρια από το Περιστέρι Σταματίνα Κανελλοπούλου. Πέντε χρόνια αργότερα, στις  17 Νοέμβριου του 1985, πάλι μετά από διαδήλωση του Πολυτεχνείου, ο 15χρονος μαθητής Μιχάλης Καλτεζάς δολοφονείται από τον αστυφύλακα Αθανάσιο Μελίστα.


Εν έτει 2015, τα μέτρα καταστολής που χρησιμοποιούνται από την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση μέσω των εκτελεστικών της οργάνων δεν έχουν αλλάξει. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα αίτια και τις αφορμές της εξέγερσης εκείνου του Δεκεμβρίου το 2008. Η δολοφονία του Αλέξη από κοινού με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης εκτράχυνε την κατάσταση και οδήγησε στους δρόμους μεγάλο τμήμα του λαού και κυρίως την νεολαία. Σήμερα, βιώνουμε από την μια τον ιμπεριαλισμό των μεγάλων δυνάμεων που είναι σε έξαρση και προκαλεί ουσιαστικά το μεγάλο κύμα μετανάστευσης και από την άλλη η Ευρώπη φρούριο για τους κατατρεγμένους προσφυγές για την δήθεν προστασία από την «τρομοκρατία». Σήμερα, τα αποτελέσματα των Μνημονίων έχουν φτάσει τον λαό στην εξαθλίωση σε κάθε τομέα της ζωής του. Έχουμε κάθε λόγο να παλέψουμε διεκδικώντας ένα καλύτερο αύριο εναντία σε Ε.Ε., που μας βουλιάζει μέρα με την μέρα στην εξαθλίωση αφαιρώντας τα δικαιώματα και την ζωή μας.

Στις 6 Δεκεμβρίου, κάνουμε σαφή την θέση μας ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, στρεφόμαστε εναντίον του κεφαλαίου, της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, διεκδικούμε το δικαίωμα μας στην απεργία, την κατάληψη, την διαδήλωση ξεριζώνοντας την αστυνομική βία. Διεκδικούμε μια δίκαιη ζωή με ίσες ευκαιρίες για όλους.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου