Έρχεται...χειμώνας

Τους τελευταίους τρεις μήνες και μάλιστα ύστερα από τη βίαια δεξιά μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ, το αριστερό κίνημα βρίσκεται αντιμέτωπο με ένα, δίχως προηγούμενο, κατά πολλούς δικαιολογημένο, μούδιασμα. Ο κόσμος της Αριστεράς, που προδόθηκε από τον, πλέον, μνημονιακότερο των μνημονιακών, Αλέξη Τσίπρα και τους στενούς συνεργάτες του, καλείται να διαβιεί υπό μια κυβέρνηση υπαλλήλων των δανειστών που, υποστηρίζοντας επιθετικά, μάλιστα, το νέο μνημονιακό πρόγραμμα, θα ολοκληρώσει την υλοποίησή του κόντρα σε κάθε εμπόδιο. Είναι λοιπόν ξεκάθαρο ότι, κανένας τίτλος αριστερού, καθώς και κανένα αριστερό πρόσχημα, δεν μπορεί να κρύψει το ντροπιαστικό και προδοτικό ΣΥΡΙΖΑ.

Οι μειώσεις του ποσού των συντάξεων, το πάντρεμα κύριας και επικουρικής, η συστέγαση των ασφαλιστικών, οι απελευθέρωση των κατασχέσεων, οι μειώσεις των δαπανών του δημοσίου και η μη καταβολή οικογενειακών και κοινωνικών επιδομάτων, είναι μόνο λίγα από τα νέα δεδομένα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε στην καθημερινότητά μας. Ο τομέας της παιδείας, από το 2009 έως σήμερα έχει κατακρεουργηθεί με τις ανελέητες μειώσεις δαπανών, με αποτέλεσμα όχι μόνο τις πολυάριθμες κενές θέσεις καθηγητών και δασκάλων σε όλες τις βαθμίδες και τη δυσλειτουργία του τομέα της ειδικής αγωγής, αλλά επίσης, οι όσοι εργαζόμενοι βρίσκονται εν ενεργεία στην εκπαίδευση είναι απλήρωτοι.

Στις ως τώρα κινητοποιήσεις της περιόδου, μετά τις τελευταίες εκλογές, η προσέλευση του κόσμου είναι μικρή. Μουδιασμένοι όλοι στον καναπέ τους παρακολουθούν στα ΜΜΕ τη ζωή τους να υπόκειται και σε άλλες "περικοπές δαπανών" παρ'όλα αυτά όμως τα κεφάλια αρνούνται να σηκωθούν. Την περίοδο αυτή όμως, είναι χρέος του καθενός από εμάς να συμβάλλει στην αναζωπύρωση των κινημάτων. Να αναβιώσουμε τις πλατείες του 11' και το κίνημα των Αγανακτησμένων χωρίς να τα αφήσουμε αυτή τη φορά να σβήσουν. Ο λαός οφείλει για το σήμερα και το αύριο να μάχεται για να διατηρεί τα κεκτημένα του και να διεκδικεί ένα καλύτερο αύριο. Το αύριό μας δεν το χαρίζουμε σε κανέναν.

Το χειμώνα που έρχεται, παράλληλα με την κινητοποίηση του λαού, το σιχαμερό πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ θα αποκαλυφθεί ολοκληρωτικά. Η καταστολή και ο περιορισμός των διαδηλώσεων με νόμο και ασπίδες δε θα αργήσει να φανεί. Δείγματα μας έχουν δωθεί ήδη άλλωστε. Ένα ισχυρό και απαλλαγμένο από αυστηρές κομματικές ταυτότητες κίνημα έιναι η απάντηση στις κτηνωδίες τους. Με ενωμένη τον κόσμο της Αριστεράς, ήρθε η στιγμή να καταλάβουν οι διεθνείς τοκογλύφοι και οι συνεργάτες\υπάλληλοι τους, τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό, ότι, σε αυτόν εδώ τον τόπο κυρίαρχος είναι ο λαός κι όχι οι πολιτικές και τα συμφέροντά τους.

Άνθρω...πώς;

Καλησπέρες και πάλι.... Απέκτησα επιτέλους πρόσβαση σε αυτό το κουτί του διαβόλου (joke) που λέγεται υπολογιστής και αποφάσισα να γράψω. Αυτήν τη φορά όχι για κάτι τόσο καλλιτεχνικό, αλλά για κάτι το οποίο σίγουρα αγγίζει και αφορά κάθε άνθρωπο που θέλει να λέγεται άνθρωπος. 

BULLYING λοιπόν ή διαφορετικά εκφοβισμός είναι ο φόβος και ο τρόμος που ήχησε πολύ έντονα, ειδικά τους τελευταίους μήνες, στα αυτιά όλων των Ελλήνων. Το ότι, όμως, κάτι ακούγεται δεν είναι απαραίτητο πως γίνεται και κατανοητό! Θύματα παντού. Μέχρι και εμείς οι ίδιοι θύματα. Λες και περιμέναμε τα ΜΜΕ να μας μιλήσουν για τον σχολικό εκφοβισμό, την ενδοσχολική βία και τις μορφές της. Λες κι εσύ, κι εγώ δεν υπήρξαμε μάρτυρες, θύματα ή και θύτες όλης αυτής της κατάστασης.

Δυστυχώς το ξέρεις καλά "άνθρωπε" το τι σημαίνουν τα κλαμένα μάτια, το σκυφτό κεφάλι, τα πόδια που από το τρέμουλο δεν μπορούν να κουνηθούν και να προχωρήσουν στον διάδρομο του σχολείου και τα κοκκινισμένα μάγουλα από ντροπή που ανήκουν στο πρόσωπο, που για ακόμη μια φορά δεν κατάφερε να υπερασπιστεί τον εαυτό του, όταν τα κωλόπαιδα, οι "μάγκες", τα "αλητάκια" και, τέλος πάντων, όλοι αυτοί οι ψευτοάνθρωποι την έπεσαν ή σε εσένα ή στον συμμαθητή επειδή δεν γουστάρουν. Όχι για κάποιον συγκεκριμένο λόγο. Όλο και κάτι θα βρουν ε; Φταίνε τα μαλλιά σου λένε, και τα κιλά σου, και το ντύσιμο σου. Και μετά φταίει το ύψος σου, το διάβασμα που ρίχνεις. Το φαγητό που τρως, το από που είσαι. Οι σεξουαλικές σου επιλογές, τα παιδιά που επιλέγεις και κάνεις παρέα και τόσα άλλα που μπορούν να βρουν. Κι εσύ αμέτοχος. Και μπαίνεις σε έναν φαύλο κύκλο ώσπου φτάνεις στο σημείο να πιστεύεις πως φταις εσύ που γίνονται όλα αυτά. "Κάτι έχω.." λες. Κι όλο και το πιστεύεις. "Ναι, ναι..δίκιο έχουν¨" λες και ξαναλές. Κι όλο και κοιτάζεσαι σε αυτόν τον γαμημένο καθρέφτη κι όλο λες πως έχουν δίκιο! 

Το λάθος όμως ξέρεις ποιο είναι; ΔΕ ΜΙΛΑΣ. Και δεν μιλάς γιατί νομίζεις πως φταις. Το ξέρω το πως νιώθεις...Γιατί; Γιατί το έζησα. Στρίμωγμα στις γωνίες, ξύλο, βρισίδια και ούτω καθ' εξής. Για τρία χρόνια ολόκληρα. Και στο τέλος νόμιζα κι εγώ πως φταίω. Αλλά πριν από εμένα είχαν πάρει σειρά κι άλλα παιδιά θύματα και μετά από εμένα κι άλλα. Και το λάθος μου ξέρεις ποιο ήταν άνθρωπε; Ότι δεν μίλαγα. Δεν μίλησα όταν είδα να κλωτσάνε τη μπάλα του Λευτέρη χωρίς λόγο, ούτε όταν είπαν τον Στέλιο gay, ούτε όταν φώναξαν την Ανδρομάχη χοντρή κι ούτε όταν κορόιδεψαν τον Βασίλη επειδή ήταν λίγο πιο αργός από τους άλλους. Δεν μίλησα. Ψέλλισα μέσα από τα δόντια μου ένα "Τα κωλόπαιδα..." και μέχρις εκεί. Έτσι, όταν ήρθαν σε εμένα, κανείς δεν μίλησε για μένα. Ο νόμος της σιωπής, βλέπεις, που στηρίζεται από τόσες δικαιολογίες... 

Σπάστε αυτόν τον γόρδιο δεσμό της σιωπής σας και μιλήστε. Η λέξη άνθρωπος κερδίζεται και δεν αποτελεί ποτέ απλώς έναν τίτλο. Κέρδισε, λοιπόν, το να λέγεσαι άνθρωπος και μην μένεις απλώς παρατηρητής. Γιατί θα έρθουν και σε εσένα, και τότε θα 'ναι αργά να μιλήσεις, γιατί μέχρι και η κραυγή σου θα μοιάζει ψίθυρος. Με απέραντη λύπη, όλο αυτό για τα θύματα ενδοσχολικού καθώς και ενδοπανεπιστημιακού εκφοβισμού. 

Υ.Γ. : "Η βία, είτε φυσική είτε ψυχική, είναι μια αναζήτηση της ταυτότητας και του νοήματος. Όσο λιγότερη ταυτότητα, τόσο μεγαλύτερη βία." είχε πει ο Καναδός επικοινωνιολόγος Marshall McLuhan. Μην το ξεχνάς. Ποτέ.

Καταλονία: Ιστορική αναδρομή, Δημοψήφισμα Ανεξαρτησίας, Εκλογές, Εξωτερικές πιέσεις.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

Η περιοχή της σημερινής Καταλονίας, που αποτελεί περιφέρεια του κράτους της Ισπανίας, πρωτοκατοικήθηκε από την Παλαιολιθική εποχή. Οι ακτές της, μεταξύ άλλων, αποικήθηκαν από τους αρχαίους Έλληνες στα πλαίσια του Β' Αποικισμού. Κατά την περίοδο του Β' Καρχηδονιακού Πολέμου, η περιοχή πέρασε για μικρό χρονικό διάστημα και στους Καρχηδόνιους. Μετά την ήττα τους, πέρασε στα χέρια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Μετά την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, περιήλθε στην εξουσία των Βησιγότθων, τους οποίους διαδέχθηκαν οι μουσουλμάνοι, προσαρτώντας την περιοχή στο Χαλιφάτο των Ομμεϋάδων. Από το 760 μ.Χ. μέχρι το 801 μ.Χ., μέσα από αλλεπάλληλες εκστρατείες, οι Φράγκοι δημιούργησαν στην περιοχή αυτόνομες Κομητείες, οι οποίες μετέπειτα θα γίνονταν γνωστές ως Καταλονία. Κατά το Μεσαίωνα, η Καταλονία, τέλεσε υπό τους Κόμητες της Βαρκελώνης, που ήταν υποτελείς στους Φράγκους. Το 987 όμως, ο Γουίλφρεντ ο Τριχωτός, Κόμης της Βαρκελώνης, αρνήθηκε να είναι υπόλογος των Φράγκων και όρισε τους γιους του διαδόχους του. Το 1137 ο Ραμόν Μπερενγκέρ Δ' παντρεύτηκε τη βασίλισσα Πετρονίλα της Αραγωνίας κι έτσι η Καταλονία πέρασε στα χέρια της Αραγωνίας. Το 1469 ο βασιλιάς Φερδινάνδος Β' της Αραγωνίας παντρεύτηκε της βασίλισσα Ιζαμπέλα Α' της Καστίλλης ενώνοντας έτσι τα δύο Στέμματα. Ο γάμος αυτός αποτέλεσε την απαρχή της Καστιλλιανής κυριαρχίας στην Καταλονία, με την ενθρόνιση του Καρόλου Α' το 1516 που, πλήροις δικαιώμασι, εξουσίαζε πρώτος τα βασίλια της Καστίλλης και της Αραγωνίας ταυτόχρονα.
Όπως και άλλες, παλαιότερα ανεξάρτητες, περιφέρειες του βασιλείου, η Καταλονία σταδιακά έχασε τον έλεγχο των εσωτερικών της υποθέσεων με την πάροδο των αιώνων κι αυτό εξ αιτίας του γεγονότος της ανόδου στην εξουσία της Δυναστείας των Βουρβόνων, που υποστήριζε την κεντρικοποίηση της εξουσίας. Η περίοδος 1640-1652 χαρακτηρίστηκε από την Καταλονική Επανάσταση, με τη βοήθεια των Γάλλων, εναντίον του Ισπανικού Στέμματος για την καταπάτηση των δικαιωμάτων τους. Η Καταλονία απελευθερώθηκε αλλά τα δικαιώματα των Καταλονών δεν αναγνωρίστηκαν. Το 1714 η Βαρκελώνη κατελήφθη από τον βασιλικό στρατό των Βουρβόνων. Το 1716, το διατάγματα της Nueva Planta του Φίλιππου Ε', κατήργησε τους κυριότερους πολτικούς θεσμούς της Καταλονίας και επέβαλαν στρατιωτικό νόμο στην περιοχή, τερματίζοντας έτσι τα αποσχιστικά κινήματα. Παρόλα αυτά, το Στέμμα έδωσε το δικαίωμα στην περιοχή να διατηρήσει το δικό της Αστικό δίκαιο και τους νόμους της. 

Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, η Καταλονία αποτέλεσε το επίκεντρο της βιομηχανοποίησης της Ισπανίας, κάτι που διατηρείται μέχρι και σήμερα, καθώς παραμένει ακόμα η περιοχή με την ισχυρότερη βιομηχανία στη χώρα. Στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα, η Καταλονία απολάμβανε και έχασε, ταυτόχρονα, αρκετές φορές, πολλά προνόμια αυτονομίας, αλλά όπως και η υπόλοιπη Ισπανία, η αυτονομία της Καταλονίας καθώς και ο πολιτισμός της ήρθαν αντιμέτωποι με ένα άνευ προηγουμένου συντηρητικό καθεστώς και κεντροποιητικό, μετά την ήττα της Δεύτερης Ισπανικής Δημοκρατίας, στη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου, την περίοδο 1936–1939, η οποία έφερε στην εξουσία τον δικτάτορα Φρανσίσκο Φράνκο. Αν και η χρήση της καταλανικής γλώσσας απαγορεύτηκε από το νέο δικτατορικό καθεστώς, συνέχισε να ομιλείται και να διδάσκεται από σημαντικό αριθμό ανθρώπων σε κλειστούς κύκλους. Μετά τον θάνατο του Φράνκο το 1975, η μετάβαση της Ισπανίας στην δημοκρατία, και η υιοθέτηση ενός δημοκρατικού συντάγματος από την χώρα κατά το 1978, βοήθησαν την Καταλονία στο να ανακτήσει την πολιτισμική και την πολιτική της αυτονομία. 

Σήμερα, η Καταλονία διατηρεί την αυτονομία της σε ορισμένους τομείς. Το αναθεωρημένο καταστατικό της αυτονομίας της που ψηφίστηκε το 2006, ακυρώθηκε κατά πολύ το 2010 από το ισπανικό Συνταγματικό Δικαστήριο.

ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ

Στις 9 Νοεμβρίου 2014, η κυβέρνηση της Καταλονίας διεξήγαγε ένα μη δεσμευτικό και ανεπίσημο δημοψήφισμα. Τα ερωτήματα ήταν τα εξής: "Θέλετε η Καταλονία να γίνει κράτος;" και, σε περίπτωση καταφατική απάντησης, "Θέλετε αυτό το κράτος να είναι ανεξάρτητο;". Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν 80% ΝΑΙ και στα δύο ερωτήματα.

Η ισπανική κυβέρνηση προσπάθησε πολλάκις, να αναστείλει τη διαδικασία, χωρίς αποτέλεσμα. Ο πρωθυπουργός της Ισπανίας, Μαριάνο Ραχόι, εξήγγειλε πως καμία σημασία δεν έχει γι' αυτόν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, μιας και ακόμα και η διοργάνωσή του αντιτίθεται στο ισπανικό Σύνταγμα. Το δημοψήφισμα αυτό, απέδειξε, για άλλη μια φορά, την αποφασιστικότητα των Καταλονών να αποφασίζουν για το δικό τους μέλλον. Καθώς αυτό το δημοψήφισμα δεν ήταν δεσμευτικό, ο Καταλονός πρόεδρος Αρτούρ Μας, προκήρυξε πρόωρες εκλογές στην Καταλονία στις 27 Σεπτεμβρίου 2015 κι όπως ο ίδιος τόνισε χαρακτηριστικά "αυτές οι εκλογές θα γίνουν ένα de facto δημοψήφισμα για το μέλλον της Καταλονίας".

ΕΚΛΟΓΕΣ

Στις 27 Σεπτεμβρίου 2015 διεξήχθησαν οι πρόωρες εκλογές της Καταλονίας, οι οποίες είχαν δημοψηφισματικό χαρακτήρα, αν και, όπως ανέφερε ο Αρτούρ Μας "Ενα δεσμευτικό δημοψήφισμα, από κοινού συμφωνημένο με το ισπανικό κράτος, θα ήταν προτιμότερο, παρόλα αυτά, θα αποτελέσουν μια διεθνή απόδειξη, δημοκρατική και διαπιστευμένη, για τη διαδικασία ανεξαρτητοποίησης της Καταλονίας, που θα ακολουθήσει." Είναι λοιπόν φανερό πως η όλη αναταραχή στον καταλονικό λαό, προκλήθηκε λόγω της άρνησης της Μαδρίτης να διοργανώσει ένα δημοψήφισμα όπου οι Καταλονοί θα διεκδικούσαν τα δικαιώματά τους. 

Σε σύνολο 135 εδρών το συντηρητικό κόμμα του Αρτούρ Μας Junts pel Sí συγκέντρωσε τις 62 με ποσοστό 39,5%. Μαζί με το αριστερό Candidatura d'Unitat Popular του Αντόνιο Μπάνιος, που συγκέντρωσε 10 έδρες με ποσοστό 8,2%, με κεντρικό πυλώνα την ανεξαρτητοποίηση της Καταλονίας, συνεργάστηκαν και κατέλαβαν την απόλυτη πλειοψηφία των 72 εδρών δηλώνοντας πως, η ανεξαρτητοποίηση της Καταλονίας θα κηρυχθεί μονομερώς εντός 18μηνου.

Ακόμη ένα γεγονός που χαρακτήρισε τις εκλογές αυτές, είναι η πτώση του κυβερνώντος Λαϊκού Κόμματος της Ισπανίας, καθώς ο Μαριάνο Ραχόι είναι ο καθ'ουσίαν υπεύθυνος για τις αναταραχές στην Καταλονία. Μη σεβόμενος το δικαίωμα των Καταλονών να προσέλθουν με δημοκρατικές και νόμιμες διαδικασίες στη διεκδίκηση της ανεξαρτησίας τους, αποσαφηνίζεται ότι ο ίδιος είναι που καταπατά τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που είναι ανώτερα κάθε Συντάγματος.

ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΣ ΠΙΕΣΕΙΣ

Μετά το αποτέλεσμα των εκλογών στην Καταλονία, με την επικράτηση των αποσχιστών, οι Ισπανοί, γνωρίζοντας πως χάνοντας την Καταλονία, χάνουν και το 1/5 του ΑΕΠ τους και κατρακυλούν από το βάθρο των ισχυρότερων οικονομιών της Ευρώπης, με νύχια και με δόντια προσπαθούν να διατηρήσουν την ενότητα του κράτους. Πέρα από τις καθιερωμένες απειλές για συντάξεις που δε θα πληρώνονται και ένα σύστημα υγείας που θα διαλυθεί, η τρομολαγνεία αναλώνεται και σε απειλές για αυτόματη έξοδο της Καταλονίας από την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Στο πλευρό των δυναστών και οι τράπεζες όπως πάντα, με επτά από τις μεγαλύτερες ισπανικές τράπεζες να προαναγγέλλουν πως, σε περίπτωση ανεξαρτητοποίησης της Καταλονίας, θα προβούν σε ομαδική αποχώρηση, επιβάλλοντας στην Καταλονία τραπεζικό πάγωμα διαρκείας και απαγόρευση αναλήψεων. Η απάντηση που ήρθε από το CUP ήταν η αξιοπρεπέστερη και δυναμικότερη απάντηση που θα μπορούσαν να δώσουν, που μέσα σε λίγες ώρες έγινε σύνθημα όλων των Καταλονών: "Bon vent i banca nova" δηλαδή "καλό κατευόδιο και νέα τράπεζα". Οι απειλές, όμως, δεν σταμάτησαν εκεί. Μεγάλοι όμιλοι και πολυεθνικές εταιρίες εξαπέλυσαν τις δικές τους απειλές αποχώρησης από την Καταλονία, πράγμα που θα επέφερε, κατά τα λεγόμενά τους, το οικονομικό χάος στη χώρα. Ο Μαριάνο Ραχόι, νυν πρωθυπουργός της Ισπανίας, με τις πλάτες των Βρυξελλών και των διαφόρων Μέρκελ, Ολάντ, Κάμερον και άλλων ευρωπαίων εταίρων -που είναι πια σε όλους μας γνωστοί, δεν σταματούν να κουνάνε απειλητικά το δάχτυλο στους Καταλονούς.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Η τρομολαγνεία, μας είναι γνωστή κι εδώ στην Ελλάδα και συγκεκριμένα από τα ίδια πρόσωπα, με τις ίδιες πλάτες, όλοι μέλη της ίδιας παρέας των διεθνών καταπιεστών των λαών, στο βωμό του χρήματος και των συμφερόντων τους. Ο Καταλονικός λαός, τη στιγμή αυτή, μάχεται για να κατακτήσει αυτά που του ανήκουν. Στο εγχείρημά τους αυτό, αντιμέτωπους βρίσκει όλους αυτούς που καταδυναστεύουν και την ίδια μας τη χώρα επί χρόνια. Η έξοδος από την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα έπρεπε να λαμβάνεται καν σαν απειλή. Είναι πλέον ολοφάνερο το γεγονός ότι, αυτό το Ευρώ και αυτή η Ένωση, ήρθαν για να καταστείλουν λαούς, να καταπατήσουν ιδανικά και να τσακίσουν την ελπίδα των λαών για Δημοκρατία και αυτοδιαχείριση.

LIBERTAT A CATALUNYA

Εκλογές 20/9/2015 (Μέρος ΙΙ: Απολογισμός)

Οι εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου αποτέλεσαν το κλείσιμο του κύκλου μιας ακόμα τρομολαγνικής περιόδου. Το επιτελείο της τρομολαγνείας, αποτελούμενο από τα ΜΜΕ και τα κόμματα του μνημονιακού μπλοκ, κατάφεραν να καταπιέσουν τις φωνές υπέρ του ΟΧΙ στα Μνημόνια και τις πολιτικές λιτότητας, που εξέφρασε ο ελληνικός λαός στο Δημοψήφισμα του Ιουλίου. Ας εξετάσουμε όμως τα αποτελέσματα αναλυτικά.

ΣΥΡΙΖΑ

Ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να κρατήσει κόσμο από την "εξαπατημένη" Αριστερά και να τραβήξει κι άλλον απ'όλο το δεξιόθεν φάσμα έως κι από την Κεντροδεξιά με την επιδέξια δεξιά μετατόπισή του και την απαλλαγή του από την Αριστερή Πλατφόρμα που γέμιζε δυσπιστία τους πιο συντηρη
τικούς των νυν ψηφοφόρων του. Είναι απορίας άξιο, πώς ένας λαός που εκλέγει ένα κόμμα για την αγωνιστικότητα και το πρόγραμμά του, ύστερα από 8 μήνες το ξαναψηφίζει για τα ακριβώς αντίθετα! Με ποσοστό λοιπόν 35,5% πήρε την πρωτιά και, σαν να μην πέρασε μια μέρα, συνεχίζει ακάθεκτος το έργο του, να υλοποιήσει το 3ο Μνημόνιο, παρέα με τους ΑΝΕΛ. 

ΑΝΕΛ 

Χρειαζόταν ο Αλέξης Τσίπρας έναν μεταδοτικό δάσκαλο να τον διδάξει να γράφει με το δεξί, τώρα που έσπασε το αριστερό του χέρι κι έτσι ο λαός που λυπήθηκε τον εξαπατημένο Αλεξάκη, είπε να μην του στερήσει την εκπαίδευση ακόμα και με το σχεδόν οριακό ποσοστό του 3,7%. Με αντισημίτη, σεξιστή και ομοφοβικό Υπουργό, τον Δημήτρη Καμμένο, η θητεία του οποίου διήρκησε λιγότερο από κάθε άλλου Υπουργού (ούτε 12ωρο), οι ΑΝΕΛ δεν παύουν να μας υπενθυμίζουν ότι στους κόλπους τους κρύβονται και στελέχη επικίνδυνα προς τη Δημοκρατία.

ΧΑ

Κάθε ψήφος στη ΧΑ είναι συνενοχή σε κάθε ρατσιστική επίθεση. Κάθε ψηφοφόρος της ΧΑ ενδυναμώνει το πιο γλοιώδες και νεο-ναζιστικό μόρφωμα, που προσωπικά προτιμώ να αποκαλώ "τρομοκρατική οργάνωση". Δεν υπάρχει πλέον καμία δικαιολογία του τύπου "δεν γνώριζα τί εστί ΧΑ" και άλλα όπως ακούγαμε όλο το προηγούμενο διάστημα. Το 7% στους νεο-ναζί, είναι ντροπιαστικό για μια χώρα που πέρασε τα πάνδεινα από τους ομοϊδεάτες τους. Κάθε επίθεση απέναντι σε πρόσφυγες, μετανάστες, αριστερούς, LGBTQ άτομα κ.α. αποκαλύπτει ολοένα και περισσότερο το νοσηρό και αιμοβόρο χαρακτήρα της οργάνωσης, που καρπώνεται την ψήφο των συνενόχων της, ώστε να συνεχίζει, ρόπαλο στο ρόπαλο, μαχαίρι στο μαχαίρι, φόνο στο φόνο, τους σκοτεινούς σκοπούς της. Δίκη και καταδίκη στους φασίστες της ΧΑ!

ΝΔ

Τί να πει κανείς για ένα κόμμα στο οποίο όλοι θέλουν να γίνουν Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη; Πριν κλείσει καλά καλά εβδομάδα από τις εκλογές, το ένα μετά το άλλο έπεφταν στο τραπέζι τα ονόματα των δυνάμει υποψηφίων για την ηγεσία του κόμματος. Αφού ηγήθηκαν της καμπάνιας του ΝΑΙ και αφού είχαν ήδη γονατίσει τη χώρα, επιθυμούν την επανεκλογή τους σαν να μην έφεραν αρκετή εξαθλίωση στον ελληνικό λαό. Προηγήθηκαν επίσης δύο Ζάππεια, το 2ο Μνημόνιο και το PSI. Έχουμε, όμως, κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ας κάνουν ένα διάλειμμα κι ας αφήσουν τους συντρόφους τους να αναλάβουν για λίγο. Παρά τα όσα όμως, κρατήθηκαν στο 28,1% προσβλέποντας ίσως σε μια επανεκλογή τους στην πρώτη θέση.

ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ

Το ΠΑΣΟΚ δεν πεθαίνει ποτέ. Από το 44% στο 13% και μετά στο 4%. Έπειτα, πέρασε και την περίοδο που φλέρταρε με τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Τελικά όμως, με την κοινή του κάθοδο στις εκλογές με τη ΔΗΜΑΡ και με τη διάλυση του ΚΙΔΗΣΟ, κατάφερε να σκαρφαλώσει στο 6,3% (και σε κάποιους υπουργικούς θώκους μέσα από το ΣΥΡΙΖΑ). Το κόμμα λοιπόν που έφερε το 1ο Μνημόνιο με το θρυλικό διάγγελμα του ΓΑΠ από το Καστελόριζο, έχει ακόμα φωνή στη Βουλή.

ΚΚΕ

Ο σεχταρισμός και η δήθεν ιδεολογική καθαρότητα, έχουν καταδικάσει το ΚΚΕ να κινείται μεταξύ του 4% και του 6%. Τώρα κατάφερε να συγκεντρώσει 5,5% και παρά την απογοήτευση του κόσμου, δεν κατάφερε επ ουδενί να συσπειρώσει ψηφοφόρους. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι, ο πάλαι ποτέ αντιμνημονιακός Δημήτρης Κουτσούμπας, κράτησε μια αντιμνημονιακή και παράλληλα μια αντι-αντιμνημονιακή (!) στάση τους τελευταίους μήνες με το θρυλικό "όχι εντός ευρώ, όχι εκτός ευρώ". 

Ποτάμι ...ή μήπως ρυάκι;

Ο Σταύρος Θεοδωράκης απέτυχε και έπεσε στο 4,1% ενώ στόχευε για 3η θέση με διψήφιο ποσοστό. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, οι δημοσκοπήσεις παρουσίαζαν ντέρμπι μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ οπότε οι νεοφιλελεύθεροι ψηφοφόροι πολώθηκαν στη ΝΔ και στο γεγονός ότι, απλά δεν έχουν να επιδείξουν τίποτα το καινούριο και τίποτα το φιλολαϊκό που θα μπορούσε να στηριχθεί ισχυρά εντός Βουλής. 

ΕΚ

Ύστερα από 30 χρόνια, δόθηκε η ευκαιρία και στο Βασίλη Λεβέντη να εκπροσωπήσει στο Κοινοβούλιο τα...λεβεντόπαιδα που τον ψήφισαν. Η πολιτική τοποθέτηση της ΕΚ είναι σαφής: "Όχι στα Μνημόνια, Ναι στις περικοπές δαπανών, συντάξεων και μισθών". Τί μας λέει δηλαδή; Μνημόνιο χωρίς να λέγεται Μνημόνιο. Το 3,4% της ΕΚ λοιπόν, μπορεί κάλλιστα να συναθροιστεί με το ποσοστό του μνημονιακού μπλοκ.

ΛΑΕ

"Σπίτι μου κύριε" είπε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης στον ταξιτζή και αποχώρησε από τη Βουλή με 2,9%. Το μέτωπο της ΛΑΕ δεν κατάφερε να συσπειρώσει τον κόσμο του ΟΧΙ για τρεις λόγους. Πρώτος και βασικότερος λόγος είναι ότι, αναλώθηκε καθ'όλη την προεκλογική περίοδο να αναλύει τις θέσεις της πάνω στο δίλημμα "ευρώ-δραχμή" ενώ υπάρχουν πολλά ζητήματα που επηρεάζουν άμεσα και καθημερινά τους πολίτες. Δεύτερος λόγος είναι η ασάφεια που επικρατούσε τις τελευταίες μέρες στον κόσμο για το κατά πόσο οι θέσεις της ΛΑΕ είναι εντός ή εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, που, όσο ξεκάθαρο κι αν ήταν για τα μέλη του κόμματος, μάλλον το θεώρησαν δεδομένο λόγω της εξόδου απ' την Ευρωζώνη και δεν το έθιξαν ξεκάθαρα. Τρίτος λόγος είναι το πλαστό ντέρμπι που έδειχναν οι δημοσκοπήσεις μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, οπότε κάποιοι αποφάσισαν πως προτιμούν να στηρίξουν ΣΥΡΙΖΑ ώστε να μην εκλεγεί η ΝΔ παρά να στηρίξουν το αντιμνημόνιο (τόσο πολύ απεχθάνεται ο λαός τη ΝΔ). Το στοίχημα τώρα είναι να μπορέσει να οργανωθεί το Μέτωπο και να γίνει η κατάλληλη αυτοκριτική.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Ύστερα από τη συνεργασία ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΕΕΚ και παρά τη γενικότερη απογοήτευση του κόσμου, το σχήμα κατάφερε να αποσπάσει το 0,9% των ψήφων. Μια δύναμη με ισχυρή παρουσία στις τοπικές κοινωνίες, αναδεικνύεται ως ανερχόμενη δύναμη στα κινήματα και πολύ πιθανόν τα επόμενα χρόνια και εντός Βουλής. Το στοίχημα τώρα για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι να κινηθεί μετωπικά κατά των Μνημονίων και με άλλα κόμματα και μέτωπα έξω απ' τον κύκλο της.

ΑΠΟΧΗ

Το 45% της αποχής του εκλογικού σώματος αποσαφηνίζει τη γενικευμένη απογοήτευση που επέφερε η κωλοτούμπα του ΣΥΡΙΖΑ που πρόδωσε το κίνημα του ΟΧΙ και την ελπίδα για μια φιλολαϊκή πολιτική. Χειρότερο ακόμα κι από την αποχή όμως είναι το κύμα των απογοητευμένων που στράφηκε στα Ακροδεξιά. Το ζητούμενο τώρα είναι, αυτό το 45%, ακόμα κι έξω από κομματικές ταυτότητες, να παλέψουν στο πλευρό του ΟΧΙ για την απαγκίστρωση από τα Μνημόνια και την κατάργηση των πολιτικών της λιτότητας.

Συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Μετά το σάλο που ξέσπασε για το πρόσωπο του Δημήτρη Καμμένου, που ο Υπουργικός θώκος τον κράτησε για λιγότερο από 12 ώρες, το ερώτημα είναι το πώς μπορεί να συνυπάρξει ένα ακροδεξιό με ένα "αριστερό" κόμμα κάτω από την ίδια Κυβέρνηση. Στις εκλογές του Ιανουαρίου, ο ΣΥΡΙΖΑ αναγκάστηκε να συγκυβερνήσει με το κόμμα του Πάνου Καμμένου, καθώς ήταν η μόνη έταιρη αντιμνημονιακή δύναμη εντός Κοινοβουλίου που δεχόταν συνεργασία. Τώρα πια που αμφότεροι έχουν κάνει στροφή στην καριέρα τους με μνημονιακό ρεπερτόριο, τί είναι αυτό που τους ενώνει; 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή περνάει τη χειρότερη περίοδο της Μεταπολιτευτικής της ιστορίας. Το μνημονιακό μπλοκ μες στη Βουλή θα συνεχίσει ανεμπόδιστο την εφαρμογή λέξη-λέξη, γράμμα-γράμμα του Μνημονίου, αν δεν βρει την κατάλληλη αντίσταση από τα Κινήματα. Εδώ είναι η στιγμή κάθε πολίτης να κάνει το καθήκον του και να βάλει τροχοπέδη στα σχέδια των εγχώριων και διεθνών τοκογλύφων. Η ανατροπή και η κατάργηση των Μνημονίων δεν είναι άπιαστο όνειρο, είναι όμως κάτι για το οποίο θα πρέπει να παλέψουμε όλοι. Γιατί την ελπίδα δεν θα μας τη φέρει κανείς έτοιμη, αν δεν τη φυτέψουμε πρώτα εμείς μες στις καρδιές μας.