Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2015

Προεδρικές εκλογές στην Αργεντινή. (Elecciones presidenciales en Argentina.)

Ύστερα από 12 χρόνια πολιτικής κυριαρχίας των αριστερών\κεντρο-αριστερών Περονιστών στην εξουσία, ο επικεφαλής του δεξιού μετώπου "Alianza Cambiemos" και υποψήφιος για τις προεδρικές εκλογές της Αργεντινής, Μαουρίσιο Μάκρι, κατάφερε να αποσπάσει το 51,41% του εκλογικού σώματος (34,34% στον πρώτο γύρο) και με οριακή νίκη να καταφέρει να περάσει το κατώφλι της Casa Rosada στις 22 του Νοέμβρη.
Mauricio Macri
Η τακτική του ήταν πολύ απλή. Υποσχόμενος να κάνει στροφή 180 μοιρών για την Αργεντινή βγάζοντάς την από την ως τώρα πορεία της, διακήρυσσε πως με την εκλογή του η Αργεντινή εξασφαλίζει την επιστροφή της στις παγκόσμιες αγορές ενώ παράλληλα θα γινόταν μια δυτικότυπη κοινωνία της δημοκρατίας και των αξιών. Στην άνοδό του συνέβαλε και ο καθημερινός και απρόσκοπτος "βομβαρδισμός" των πολιτών από τα media (κάτι που μας είναι πολύ γνώριμο και στη χώρα μας).

Ο Μάκρι κατάφερε να εκμεταλλευτεί το ζήτημα της ανασφάλειας των πολιτών και της αυξανόμενης εγκληματικότητας, ιδιαίτερα στο Μπουένος Άιρες. Επίσης, έχοντας τη στήριξη της επικοινωνιακής διαπλοκής, ανέδειξε τα υπαρκτά αδύναμα σημεία του κεντρο-αριστερού Ντανιέλ Σκιόλι. Ο Σκιόλι, που απέσπασε το 48,59% του εκλογικού σώματος με το σχηματισμό "Frente para la Victoria", προσπαθούσε αμυντικά να βρει τον κοινό τόπο μεταξύ του ριζοσπαστισμού που προήγε η Κριστίνα Κίρχνερ, δηλαδή τις κοινωνικές πολιτικές, τις εθνικοποιήσεις, το γεωπολιτικό προσανατολισμό με στόχευση την πολιτική ολοκλήρωση της Λατινικής Αμερικής, την προσπάθεια ένταξης της Αργεντινής στο σχέδιο BRICS και των θολών αναλύσεων και προτάσεών του περί θεμάτων όπως η ελεύθερη οικονομία, το εμπόριο ναρκωτικών και η επιχειρηματική διαπλοκή στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Daniel Osvaldo Scioli

Με βάση αυτά, ένα μεγάλο κομμάτι της νεολαίας και των προοδευτικών ριζοσπαστικών δυνάμεων χώρας ήρθε αντιμέτωπο με το "τείχος" της παραδοχής του Σκιόλι πως είναι μεν αριστερός αλλά όχι ριζοσπάστης, δηλώνοντας παράλληλα πως είναι πραγματιστής της ελεύθερης οικονομίας. Αντιμετωπίζοντας στον πρώτο γύρο των εκλογών μια μόλις οριακή του επικράτηση με ποσοστό 36,85% προσπάθησε να ριζοσπαστικοποιήσει τις θέσεις του χωρίς όμως αυτό να αποφέρει καρπούς δεδομένης της καθυστέρησής του.
Από την άλλη πλευρά, ο Μάκρι, πρώην κυβερνήτης του Μπουένος Άιρες, προάγοντας ένα τρόπον τινά μπερλουσκονικό μοντέλο με βάση το πολιτικό μάρκετινγκ και την ανυπαρξία πολιτικής ουσίας, παρά το γεγονός ότι η νίκη του ήταν οριακή, κατάφερε να προσεγγίσει σημαντικό ποσοστό του εκλογικού σώματος με αναφορά στη μεσαία διαστρωμάτωση των μεγάλων αστικών κέντρων. Άλλος ένας παράγοντας της νίκης του Μάκρι αποτέλεσε και το γεγονός ότι αξιοποίησε τον αξιοσημείωτο δεξιό σχηματισμό "Unidos para una Nueva Altenrativaτου Σέργιο Μάσσα που είχε αποσχιστεί από τους Περονιστές με βάση τις δεξιές τάσεις του και είχε αποσπάσει στον πρώτο γύρο το 21,34% του εκλογικού σώματος.
Sergio Tomás Massa
Είναι λοιπόν φανερή η συντηρητικοποίηση των, πάλαι ποτέ βαλλομένων από τα σκληρά μέτρα του ΔΝΤ, μεσαίων στρωμάτων που είχαν δεχτεί θανατηφόρα χτυπήματα με στόχευση την εξαθλίωσή τους. Η συμπεριφορά των μικροαστικών κοινωνικών δυνάμεων είναι εκείνη που, ιστορικά αποδεδειγμένα, σε κρίσιμους καιρούς καθορίζουν τη μοίρα μιας χώρας, δεδομένου του ότι επιλέγουν να πλεύσουν εντός των αυστηρά προκαθορισμένων ορίων που θέτει το σύστημα της αστικής δημοκρατίας.
Το στοίχημα για τους Περονιστές είναι να μην υποπέσουν στη φαυλότητα της αποξένωσης από τα επερχόμενα Κινήματα, αναλωνώμενοι στη διαρκή αναζήτηση και ανάλυση των αιτιών εκείνων που τους οδήγησε στην ήττα. Η Αριστερά στην Αργεντινή αποτελεί τον πιο πολυδιασπασμένο πολιτικό και ιδεολογικό χώρο, όμως η παρουσία της στο φοιτητικό κίνημα, στους κύκλους της διανόησης και στα νέα κοινωνικά -αλλά και στα παραδοσιακά- κινήματα, είναι κάθε άλλο παρά αμελητέα. Μέσω αυτών των χώρων, λοιπόν, οφείλει να επαναπροσδιοριστεί και να συσπειρώσει την κοινωνία απέναντι στις νέες συνθήκες που θα επικρατήσουν στη χώρα με την υλοποίηση των κοινωνικοπολιτικών προσδοκιών των ψηφοφόρων του Μάκρι. Η Αριστερά με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσει να αποτελέσει ισχυρό εργαλείο αντίστασης και άρμα προώθησης εναλλακτικής προοπτικής και ανατροπής απέναντι στα σχέδια της νέας κυβερνητικής δύναμης.
Το σχέδιο της νέας δεξιάς κυβέρνησης του Μάκρι μοιραία θα έρθει σε ρήξη με τα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων την ερχόμενη περίοδο. Η επαναφορά των ιδιωτικοποιήσεων στην ενέργεια και στις δημόσιες υπηρεσίες, η αποδυνάμωση του κρατικού παρεμβατισμού στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, η μείωση του προϋπολογισμού που προορίζεται για τη στήριξη των αδύναμων στρωμάτων και η αισθητή αποδυνάμωση του ισχυρού δημοσίου βραχίονα της εκπαίδευσης σε όλο φάσμα της διαβάθμισής της και ο ακρωτηριασμός της γεωπολιτική και οικονομική στρατηγική της χώρας έως σήμερα με σαφή προσανατολισμό προς τις χώρες των BRICS (Brazil, Russia, India, China, South Africa) και της ALBA-TCP (Alianza Bolivariana para los Pueblos de América - Tratado de Comercio de los Pueblos), είναι λίγα μόνο από τα μέτρα που σχεδιάζει η νέα κυβέρνηση κόντρα στο συμφέρον του λαού. Στο σημείο αυτό ακριβώς είναι που καλείται η Αριστερά να παρέμβει λόγω της κοινωνικής, πολιτικά προοδευτικής και δημοκρατικής της βάσης, που σε επίπεδο μετωπικών φορέων έχει επιδείξει μεγάλες και ιστορικές νίκες.
Δεν πρέπει να λησμονούμε το γεγονός ότι ο ίδιος ο Μάκρι σκοπεύει στην αμνήστευση των δολοφόνων και βασανιστών της Χούντας Βιντέλα, που ακόμα αναζητούνται σε διεθνές επίπεδο ώστε να εκδικαστούν οι ανοιχτές ακόμα υποθέσεις τους. Οι γυναίκες της Πλατείας του Μάη έχουν δηλώσει ότι πρώτες θα βγουν στους δρόμους και θα ηγηθούν των κινημάτων κατά των προσπαθειών της νέας κυβέρνησης να δοθούν "συγχωροχάρτια" στους συμμορίτες και τους φασίστες που είναι ακόμη ελεύθεροι ή και να αποφυλακιστούν οι καταδικασθέντες της πιο σκοτεινής περιόδου της σύγχρονης ιστορίας της Αργεντινής.
Ύστερα από όλα τα παραπάνω και με γνώμονα την ανέκαθεν αλληλεπίδραση των λαών της Λατινικής Αμερικής, μένει να δούμε το με ποιο τρόπο θα επηρεάσει η άνοδος της δεξιάς στην Αργεντινή τις εκλογές στη Βενεζουέλα στις 6 Δεκεμβρίου φέτος.
Κλείνοντας, η Αριστερά στην Αργεντινή οφείλει να ανασυγκροτηθεί και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων ώστε να μπει τροχοπέδη στα σχέδια της σκληρής δεξιάς διακυβέρνησης που έρχεται, γιατί όπως θα έλεγαν και οι Αργεντίνοι σύντροφοι της Αριστεράς: 
"El pueblo unido jamás será vencido."




Casa Rosada



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου